Na szczycie Dice w Las Vegas Neil Druckmann z Naughty Dog i Cory Barlog Sony Santa Monica omawiali wszechobecny temat wątpliwości w rozwoju gry. Ich godzinna rozmowa obejmowała osobistą niepewność, identyfikowanie udanych pomysłów i zbliżające się kontynuacje.
Druckmann zaskakująco ujawnił, że nie strateguje w wielu grach. Jego celem jest całkowicie na bieżącym projekcie: „Nigdy nie myślę o wielu grach ... Myślę, że się dyszisz, jeśli zaczynasz myśleć o kontynuacji, gdy pracujesz nad pierwszą grą”. Podchodzi do każdego tytułu jako samodzielnego, włączając pomysły organiczne bez oszczędzania ich na przyszłe raty. Wyjaśnił, że kontynuacja obejmuje ponowne ponowne rozwiązywanie elementów i łuków postaci, czasem prowadząc do zgonów postaci, jeśli dalszy rozwój nie jest wykonalny. Jego podejście do ostatniej części nas II na przykład było pozbawione wstępnie pomyślanego planu kontynuacji. Niezniszczona seria jest to przykład - narracja każdej gry ewoluowała organicznie od poprzedniej.
Natomiast Barlog obejmuje długoterminowe planowanie, łącząc obecne projekty z pomysłami wymyślonymi wiele lat wcześniej. Uznając nieodłączny stres i potencjał zakłócenia ze strony zmieniających się zespołów i perspektyw, uważa ogromną satysfakcję z realizacji tych długoterminowych wizji.
Druckmann przyznał, że ten poziom przewidywania wymaga zaufania, którego brakuje, woląc koncentrować się na natychmiastowych zadaniach niż długoterminowych projekcjach.
Dyskusja poszerzyła się, aby obejmować emocjonalną liczbę rozwoju gry. Druckmann podzielił się przejmującą anegdotą o perspektywie Pedro Pascala na sztukę jako „powód, by się obudzić rano”, sentyment, z którym głęboko rezonował pomimo ogromnego stresu i negatywności często związanych z branżą.
> Cory Barlog. Obraz Kredyt: Hannah Taylor/BAFTA przez Getty Images
Druckmann, sprowokowany przez szeroko zakrojoną karierę Barloga i niedawne przejście na emeryturę jego kolegę, zakwestionował punkt, w którym nieustępliwy popęd staje się nadmierny. Szczeka reakcja Barloga podkreśliła nienasyconą naturę twórczej obsesji, porównując ją do nieustępliwego wewnętrznego demona, który zawsze szuka „następnej góry”. Opisał słodko -gorzkie uczucie osiągnięcia ważnego celu, ale natychmiast doprowadziło go do następnego wyzwania.
Druckmann, jednocześnie dzieląc podobne nastroje, wyraził bardziej zmierzone podejście, koncentrując się na tworzeniu możliwości dla innych poprzez jego ostateczne odejście. Ma na celu stopniowe zmniejszenie swojego zaangażowania, torując drogę dla nowych talentów, aby wykorzystywać wyzwania i słabości związane z rozwojem gier. Barlog, w humorystycznym kontrapunktie, żartobliwie ogłosił zamiar przejścia na emeryturę.
